ရြာအံ့ရြာလတၱံ႔ေသာ မိုးေတြ

(တစ္) ပူတယ္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ မေကာင္းဘူး။ ေက်ာပူသတဲ့။ နား ပူသတဲ့။ ရင္ပူသတဲ့။ ေခါင္းပူသ တဲ့။ ေႂကြးပူသတဲ့။ စိတ္ပူသတဲ့။ ဘယ့္ႏွယ္ရွိစ။ ေကာင္းသလား ေမးရင္ မေကာင္းဘူးပဲ ေျဖၾကမွာ ပ။ေ ဟာ အခုၾကည့္ ေတာပူၿပီ ဆိုလား။ ဂလိုဘယ္ဝမ္းမီး (Global Warming) ဟူ၍။ က လိုင္းမိတ္ခ်ိန္း (Climate Chan-ge) ဟူ၍။ အသံေတြၾကားေနရပါရဲ႕။ ဂလိုဘယ္ဝမ္းမီးဆိုေတာ့ ကမၻာႀကီးပူေႏြးလာတာေပါ့။ ကလိုင္းမိတ္ခ်ိန္းဆိုေတာ့ ရာသီဥတုေျပာင္းလဲလာတာေပါ့။ ဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလဲ။ ကမၻာနဲ႔ တစ္ဝန္း လႊမ္းၿခံဳၿပီးျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာဥစၥာ။ ကမၻာတစ္ခုလံုး အပူရွိန္ေတြ တလွ်ပ္လွ်ပ္နဲ႔တက္ေနတဲ့ ဥစၥာ။



စံုနံ႔သာၿမိဳင္ကလည္း ဘာ သားနဲ႔ထုထားတာမို႔လို႔လဲ။ ပူမွာ ေပါ့။ ပူၿပီေပါ့။ ေတာေခြးေတြ ၾကည့္တာနဲ႔ သိသာလွၿပီပဲဥစၥာ။ ေတာေခြးမွန္သမွ် လွ်ာႀကီးေတြ တစ္လစ္ထြက္လို႔ ေဟာဟဲ ေဟာ ဟဲ ျဖစ္ေနၾကၿပီး တစ္ခါမွျပန္မ ဝင္ေတာ့တာပဲ ဆယ္စုႏွစ္ေတြ စြန္းခဲ့ပါေပါ့။ ဘယ္တိရစၧာန္မွ ေစာင္မၿခံဳေတာ့ဘူး။ ဘယ္သတၱ ဝါမွ အေႏြးထည္မဝတ္ေတာ့ဘူး။ ဘယ္ေခြးတစ္ေကာင္ ေၾကာင္ တစ္ၿမီးမွ မီးမလႈံေတာ့ဘူး။

အဲသဟာကို ေတာပူတယ္ ေျပာတာ။ စံုနံ႔သာၿမိဳင္ပူတယ္လို႔ ဆိုလိုတာ။

(ႏွစ္) တစ္ရက္ ေႏြေႏွာင္းညေန ခင္းကေလး တစ္ခုမွာ သတၱဝါမ်ိဳး စံု စုၿပံဳအံုခဲၿပီး ဘာသံမွမထြက္ဘဲ ပကတိတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ကာ ဝိုင္းၾကည့္ေနၾကတာေၾကာင့္ ဘ ဇာမ်ားပါလိမ့္္ဆိုၿပီး စူးစမ္းတဲ့စိတ္ ကေလးနဲ႔ တိုးေဝွ႔ၾကည့္မိေတာ့ ေရကန္ႀကီး။ ဟုတ္တယ္။ စံုနံ႔သာ ၿမိဳင္ေတာအလယ္က ေရကန္ ႀကီး။ ေတာသတၱဝါ ေပါင္းစံု ေသာက္သံုးၾကတဲ့ ေရကန္ႀကီး။

ၾကည္လင္ေအးျမကာ ေရ ေတြေဖာင္းကန္ေန႐ံုမက ၾကာပင္ ေတြနဲ႔ စိမ္းလန္းေနတဲ့ ေရကန္ ႀကီး။ အခုအံ့အာသရဲ ျဖစ္စရာ ေကာင္းလြန္းလွပါဘိ။ ေရတစ္ ေပါက္မွ မရွိေတာ့။ ပကတိခန္း ေျခာက္ကာ ပပ္ၾကားေတြအက္ လို႔။ ပပ္ၾကားအက္ကေလးေတြ ႂကြပ္ရြေကာ့ပ်ံေနပံုဟာ မုန္႔ႂကြပ္ ကေလးေတြ အကြက္ခ်ၿပီး တန္း စီထားပံုနဲ႔ေတာင္ တူလြန္းလွပါ ဘိ။ ၾကာပင္ေတြကေတာ့ ၾကက္ ေပ်ာက္၊ ငွက္ေပ်ာက္။

ေၾသာ္... ေတာရာဇဝင္အ ဆက္ဆက္ အဘယ္သို႔ေသာ ကာ လကမွ မခန္းေျခာက္ဖူးခဲ့တဲ့ ေတာဂုဏ္ေဆာင္ကန္ႀကီး ေန႔ ခ်င္း၊ ညခ်င္း ေရတစ္ေပါက္မွ မ က်န္ရေလေအာင္ ခန္းေျခာက္ သြားၿပီဆိုေတာ့ကာ သတင္းသံ့သံ့ ကေလးၾကား႐ံုနဲ႔ ေတာသတၱဝါမွန္ သမွ် အေျပးအလႊားလာၾကည့္ၾက တဲ့အခါ ရင္ဆို႔စရာေရကန္ႀကီးရဲ႕ စ်ာပနျမင္ကြင္းကိုလည္း ျမင္ ကြင္းကိုလည္း ျမင္ေရာ ၿငိမ္က် သြားၾကပါေလေရာ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကန္ေဘးမွာ သတၱဝါေတြ အံုၿပီးရင္းအံု ခဲၿပီးရင္းခဲလို႔။

‘‘အိမ္း...ငါတို႔လက္ပံေတာ မွာ ေရတြင္းေတြ ေရမခပ္ရေတာ့ ဘူး။ ခန္းကုန္ပဟ’’

‘‘အဲ... က်ဳပ္လည္းအဲဒါေျပာ ခ်င္တာ။ က်ဳပ္တို႔သရက္ေခ်ာင္ မွာ အဝီစိတြင္းေတြ တူးၾကတာ ေပတစ္ရာအထိ တူးတာေတာင္ ေရမထြက္ဘူး။ ထြက္တဲ့တြင္းက် ေတာ့ ေရေတြကအဆီေတြေဝ့ လို႔’’

‘‘မိုးကမွ ဟုတ္တိပတ္တိ မ ရြာတာကိုး။ မိုးေခါင္တာပဲ ဆယ္ ႏွစ္စြန္းခဲ့ဥစၥာ’’

ဟိုသတၱဝါ သည္သတၱဝါ ေတြဆီက တိုးတိုးတိုးတိုးထြက္ လာတဲ့ အသံကေလးေတြကျဖင့္ ညည္းခ်င္းေတြခ်ည္းပါပဲ။ စိတ္ ပ်က္လက္ပ်က္။ အားေလ်ာ့ အား ေပ်ာ့။ ေရကန္ႀကီးကို ေက်ာခိုင္း ကာ ျပန္ထြက္လာၾကတဲ့ ေတာ သတၱဝါအေပါင္းက ေခါင္းငိုက္ စိုက္။

ေလာကအပူတက္စဥ္မွာ ေတာဘဝဆူပြက္ခဲ့ေခ်ၿပီတည့္။

(သံုး)ေ ရ...ေရ...ေရ။

ဟုတ္ပါရဲ႕ ေရ။ ေလာက ဓာတ္တစ္ဝန္းမွာ ေတာတစ္စက္ လန္းဖို႔ဆိုတာက ေရလိုပါတယ္။ ေရရဖို႔ရာ မိုးရြာရေပမွာေပါ့။ ေတာသာရင္ မိုးကလာခ်င္တယ္ ဆိုလား။

အိႏၵိယမွာ ၂၀၁၆ တုန္းက လူရွစ္သိန္းက ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီ တိတိ သစ္ပင္ေတြစိုက္ထည့္လိုက္ တာ အပင္ေပါင္းသန္းငါးဆယ္ တဲ့။ အခုဆို စိမ္းညိဳ႕လို႔။ ပါကစၥ တန္က ၂၀၁၈ မွာ သစ္ပင္တစ္ ဆယ္ဘီလီယံစိုက္သတဲ့။ ရာသီ ပူကို တြန္းလွန္ဖို႔။ တ႐ုတ္မွာ သစ္ ပင္စိုက္။ ကေနဒါမွာ သစ္ပင္ စိုက္။ မေလးရွားမွာ သစ္ပင္စိုက္။ ဘူတန္မွာ သစ္ပင္စိုက္။ ဇင္ဘာ ေဘြမွာ သစ္ပင္စိုက္။ စင္ကာပူ မွာ သစ္ပင္စိုက္။ အိုင္ယာလန္မွာ သစ္ပင္စိုက္။ ဂါနာမွာ သစ္ပင္ စိုက္။ စိုက္ စိုက္ စိုက္။

ေတာနဲ႔မိုးကို ညႇိဳ႕အံ့။ မိုး ေကာင္းမွ ျမစ္ေခ်ာင္းအင္းအိုင္ ေရတြင္းေရကန္ ေရေတြလွ်ံမ ေပါ့။

အဲ... စံုနံ႔သာၿမိဳင္ကလည္း ရာသီပူကို တြန္းလွန္ဖို႔ ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလို ျပင္ဆင္ပါတယ္။ ေတာ သတၱဝါေတြ စုေပါင္းအားနဲ႔ မိုး ေလဝသမွန္ကာ ခန္းသြားတဲ့ေရ တြင္းေရကန္ေတြကို ေရျပန္ျပည့္ ေစပတဲ့။

ဂ်က္ကြမ္းၿခံကုန္းေရာက္ သြားေတာ့ သတၱဝါေတြက ႏွစ္ဖြဲ႕ ခြဲထားၿပီးပါၿပီ။ အလယ္မွာႀကိဳး ႀကီးတစ္ေခ်ာင္းခ်လို႔။ ခဏလည္း ေနေရာ ေတာဒိုးပတ္ဝိုင္းက ေတာဒိုးနဲ႔ ေတာတစ္႐ိုးကို ပြက္ ပြက္ညံ သြားပါေစေလေရာ။ သတၱဝါႏွစ္ဖြဲ႕က ႀကိဳးတစ္ဖက္ တစ္ခ်က္စီမွာ ေနရာယူကာ ႀကိဳး ကို ေျခကန္ကာ ဆြဲၾကပါေပါ့။ လြန္ပြဲခင္ဗ်။ မိုးေခၚတဲ့လြန္ပြဲ။

‘‘ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ အား စိုက္ၿပီးဆြဲပါ။ မိုးနတ္မင္းမေနသာ ပါဘူး။ ရြာကိုရြာေပးရမွာပါ’’ သတၱဝါတစ္ေကာင္ရဲ႕အား ေပးသံက အသံခ်ဲ႕စက္ကေန ထြက္လာပါရဲ႕။ အားေပးတဲ့ သတၱဝါေတြရဲ႕အသံက ဆူညံလို႔။ လြန္ဆြဲေနတဲ့ သတၱဝါေတြက ေခြၽးတလံုးလံုး။

သစ္ပင္ေတြ ဘာေတြ ေသ ေသခ်ာခ်ာစိုက္ၿပီး မိုးေလဝသ ေကာင္းကာ ေရတြင္းေရကန္ေတြ ျပည့္ဖို႔ စီမံတယ္ဆိုတာက နည္း နည္းၾကာမွာေပါ့။ လြန္ဆြဲတာက အခ်ိန္တိုတိုနဲ႔ ေအာင္ျမင္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥ။ လြန္ဆြဲတဲ့သတၱဝါကေလး ေတြခမ်ာ ေမာလို႔ဆိုလား။ နား လိုက္ဆြဲလိုက္နဲ႔။ လူ႔ရပ္ လူ႔ရြာ သြားၿပီး ေရသန္႔ဘူးသြားဝယ္ေန တဲ့ သတၱဝါေတြကလည္း ေတာ္ ေတာ္နဲ႔ ျပန္ေရာက္မလာၾကေသး။ ဟိုး...အေနာက္ေတာင္ဆီ မွာကျဖင့္ မိုးကညိဳ႕သလိုလို၊ မ ညိဳ႕သလိုလိုနဲ႔။ ကဲ...ဆြဲလိုက္ၾက ဦးစို႔ ေနာက္တစ္ေခါက္တဲ့။ လူ ေတြ ဘယ္ႏွပင္စိုက္စိုက္ ပညာ ႀကီးသူ သတၱဝါအေပါင္းက ဂ႐ု မစိုက္ေပါင္ဟူလို။