ေခြၽတာျခင္း၊ မွ်ေ၀ျခင္းႏွင့္ ယေန႔ေခတ္ လွ်ပ္စစ္ဖက္ရွင္

ဇူလိုင္ ၃ ရက္ေန႔ မနက္၊ ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ သက္တမ္းတုိးရန္ရွိသျဖင့္ မ်က္လုံးကုိေစာေစာဖြင့္လုိက္ရသည္။ မုိးမရြာသျဖင့္  ခပ္ေစာေစာ ၆နာရီသည္လင္းေန၊ ရွင္းေနၿပီ။ မနက္ ၆ နာရီခြဲေက်ာ္၊  တုိက္ခန္းတံခါးကုိ ဖြင့္လုိက္ေတာ့  မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္အခန္းမွ ဖြင့္ထား ေသာ အိမ္ေရွ႕မီးသီးသည္လင္း ထိန္လုိ႔။ ထုိမီးလုံးမွာ ၆ နာရီခြဲ မေျပာနဲ႔။ ကြၽန္ေတာ္ေန႔စဥ္႐ုံးသြား ေလ့ရွိေသာမနက္ ၉ နာရီ၀န္းက်င္ အခ်ိန္ထိ လင္းေနဆဲျဖစ္သည္။

 တုိက္ေအာက္ကုိေရာက္ ေတာ့ အီးပီစီကေပးေသာလမ္းမီး မ်ား ၿငိမ္းေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း တုိက္သာယာေရးေကာ္မတီမွ ထြန္းေပးထားေသာ မီးလုံးႀကီး မ်ားမွာ လင္းေနေသာမနက္တြင္  အျဖဴေရာင္ေတာက္ေလာင္ေန ဆဲျဖစ္သည္။ လမ္းမထက္မွတုိက္ ခန္းမ်ားေပၚ လွမ္းၾကည့္လုိက္ ေတာ့ မီးဖြင့္ထားသည့္အိမ္မ်ားက  မနည္း။ တုိက္ခန္းမ်ားထဲ လွ်ပ္စစ္ ကူစရာမလုိဘဲ လင္းေနၿပီမုိ႔  ဘာ လုိ႔မ်ား မီးမပိတ္ရေသးတာလဲဟု အလကားေနရင္း မေက်မခ်မ္း ျဖစ္မိသည္။

လမ္းထိပ္သုိ႔အေရာက္တြင္  လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ႏွစ္ဆုိင္ႏွင့္ စတုိးဆုိင္ေလးဆုိင္၏ အျပင္မီး ေခ်ာင္းမ်ားကုိ ဖြင့္လ်က္သား ထပ္ေတြ႕ရသည္။ စတုိးဆုိင္ပုိင္ ရွင္တစ္ဦးက ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္မိတ္ ေဆြ။ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ရက္ကပင္  မီတာခေစ်းတက္ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေတာ္ေတာ့္ကုိ မေက်မလည္ေျပာခဲ့သူ။ သူက ျပည္သူ႔ဆႏၵမပါေသာ မီတာခေစ်းတက္ျခင္းဟု ဆႏၵျပပြဲတုိင္းလုိလုိတြင္ ၾကားရေသာစကားကုိ ေရရြတ္ျပသည္။

မီတာခေစ်းတက္ျခင္းသည္  အျမတ္အစြန္း ရရန္အတြက္ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ႏွစ္စဥ္က်ပ္ဘီလီ ယံ ၆၀၀ ခန္႔ အ႐ႈံးခံမီးေပးေနရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာအိမ္ေထာင္စု စုစုေပါင္း၏ ၅၆ ရာခုိင္ႏႈန္းကုိ မဟာဓာတ္အားလုိင္းမွ လွ်ပ္စစ္ မေပးႏုိင္ေသးျခင္း၊ ၂၀၃၀ တြင္ တစ္ႏုိင္ငံလုံးကုိ လွ်ပ္စစ္မီးေပးႏုိင္ ရန္ ရည္မွန္းခ်က္ရွိျခင္းအရ  ထုတ္လုပ္မႈစရိတ္ကာမိရန္ႏွင့္  လွ်ပ္စစ္ကြန္ရက္ ခ်ဲ႕ထြင္မႈႏႈန္းျမန္ရန္အလုိ႔ငွာ မီတာခတက္ျခင္း ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း စသည္ျဖင့္မေက် လည္ေသာမိတ္ေဆြကုိ ရွင္းျပ လင္းျပမိေသာ္လည္း သူက လက္မခံ။ မီတာခတက္တာ  တစ္ရက္ပင္ ရွိေသးေသာ္လည္း သူ႔ဆုိင္မွ  ေရခဲေသတၱာထဲ ထည့္ထားရသည့္ ပစၥည္းမ်ားကုိ ေစ်းတက္မွ ျဖစ္မည္ဟု ႀကိမ္း၀ါးေနလုိက္ေသးသည္။

ထုိသုိ႔ မေက်မခ်မ္းျဖစ္ခဲ့ ေသာပုဂၢဳိလ္က ယခုလင္းေနေသာ မနက္တြင္ သူ႔ဆုိင္အျပင္မီးကုိ  မပိတ္ေသး။သူ႔ဆုိင္ေရွ႕အေရာက္  ဆုိင္မွထြက္လာေသာမိတ္ေဆြႏွင့္ တည့္တည့္တုိးသျဖင့္ ‘‘ေဟ့လူ၊ လင္းေနၿပီ။ မီးပိတ္ေတာ့။မီတာခ တက္ေနၿပီ၊ မီးေခြၽတာ’’ဟု နည္း နည္းဆတ္လုိက္မိေတာ့ ‘‘ေက်းဇူး ဗ်ာ။ တမင္ရြဲ႕ၿပီးဖြင့္ထားတာ’’ တဲ့။ သူ႔ေလသံႏွင့္ ခပ္ေထ့ေထ့ အၿပံဳးက ေျပာမိေသာကြၽန္ေတာ့္ ကုိပါ ရြဲ႕ေနသလုိလုိ။

၇ နာရီ ၁၅မိနစ္၀န္းက်င္ ရန္ကင္း၊ ျမန္မာႏုိင္ငံကူးလက္ မွတ္ထုတ္ေပးေရးအဖြဲ႕႐ုံးေရွ႕သုိ႔  ေရာက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ပုိ၍ဆုိးေသာ ျမင္ကြင္းက ဆီးႀကိဳေနျပန္သည္။ အဆုိပါ႐ုံးေရွ႕ ႐ုံးထဲသုိ႔၀င္ရန္ တန္းစီရသည့္ေနရာအနီးရွိ သစ္ ပင္ႀကီးပင္စည္တြင္ သံဖရိန္တန္း ျဖင့္ ခ်ိတ္ထားေသာမီးလုံးႀကီးမွာ  နံနက္ ၇ နာရီေက်ာ္သည့္တုိင္  အနားမရေသး။ ဒါနဲ႔  မပိတ္ေသး တာဘာမ်ားက်န္ဦးမလဲလုိ႔ မ်က္ လုံးကစားၾကည့္ေတာ့ ႐ုံးအ ေဆာက္အအုံ အျပင္ဘက္နံရံ တြင္ လင္းေနဆဲေသာ မီးေခ်ာင္း တစ္ေခ်ာင္း။ မွတ္တမ္းယူထားရန္  လင္းေနေသာမီးလုံးႏွင့္ မီးေခ်ာင္း ကုိဓာတ္ပုံ႐ုိက္ေနစဥ္ ကြၽန္ေတာ့္လုိတန္းစီေနေသာအမ်ဳိးသမီးႀကီး တစ္ဦးက ‘‘ျပည္သူပုိင္ပုိက္ဆံကုိ ျဖဳန္းေနတာ’’ဟု ကြၽန္ေတာ္႔ကုိ လွမ္းေထာက္ခံသည္။

ကြၽန္ေတာ့္ အိမ္နား၀န္းက်င္  ျမင္ခဲ့ရေသာ လွ်ပ္စစ္ျဖဳန္းတီးမႈ မ်ားမွာ ပုဂၢလိကပုိင္မ်ားျဖစ္ေသာ္ လည္း ယခုႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ ထုတ္ေပးေရး႐ုံးေရွ႕ ျဖဳန္းတီးမႈမွာ အမွန္ပင္ အမ်ားျပည္သူပုိင္။ အ မ်ားျပည္သူတုိ႔၏ အခြန္အခေငြ မ်ားျဖင့္ ဖြင့္ထားေသာ လွ်ပ္စစ္ ျဖစ္သျဖင့္ အမ်ားျပည္သူပုိင္ေငြ ကုိ ျဖဳန္းတီးေနမႈျဖစ္သည္။

ခံတြင္းခ်ဥ္လာေသာပါးစပ္ က မည္သုိ႔မ်ွ ပိတ္မေနႏုိင္ေတာ့ သျဖင့္ ႐ုံးအတြင္းမွအျပင္သုိ႔ ထြက္လာေသာ  သတင္းတပ္ဖြဲ႕မွ တစ္ပြင့္အရာရွိကုိ ‘‘ဆရာ... မီး မပိတ္ရေသးဘူး’’ဟု ဆုိလုိက္ ေတာ့ ‘မင္းအပူလား’ ဆုိသည့္ မ်က္ႏွာေပးျဖင့္ မီးလုံးဘက္တစ္ ခ်က္ၾကည့္ကာ တစ္ခြန္းပင္ခြန္း တုံ႔မျပန္ဘဲ ထြက္သြားသည္။ သူ  လုိလူတစ္ပြင့္အရာရွိအတြက္ မီး ပိတ္ရမွာသိကၡာက်သည္ဟုယူဆ သလား၊ သူ႔တာ၀န္မဟုတ္၍ မလုပ္ႏုိင္ဟုျမင္သလား၊ဒီမီးေလး ပြင့္ေနတာ ဘာမ်ားအေရးႀကီး လုိ႔လဲ  ေတြးမိလုိ႔လားေတာ့မသိ။ ထုိအရာရွိ အျပင္မွ ႐ုံးထဲသုိ႔ျပန္ ၀င္သြားေသာ္လည္း မီးမပိတ္။ ကြၽန္ေတာ္႐ုံးထဲသုိ႔ ၀င္ခြင့္ရသည့္  ၈ နာရီခြဲေက်ာ္အထိ မီးမပိတ္။ ကိစၥၿပီးသျဖင့္ ႐ုံးမွျပန္ထြက္လာသည့္၁၁နာရီခြဲအခ်ိန္၌ မီးပိတ္၊ မပိတ္ထပ္သြားၾကည့္ခဲ့ရာ မီး ပိတ္ထားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရသ ျဖင့္ဘယ္အခ်ိန္ပိတ္လုိက္သလဲ မသိလုိက္။ ထုိသုိ႔ျဖဳန္းတီးမႈမ်ဳိး  ဌာနဆုိင္ရာမည္မွ်တြင္ ျဖစ္ေပၚ ေနသလဲမသိ။ တုိင္းျပည္ပုိက္ဆံ ကုိ ကုိယ့္ပုိက္ဆံလုိ သေဘာ မထားႏုိင္ေသာ၀န္ထမ္း မည္မွ်ရွိ ေနသလဲမသိ။

ဘာလုိ႔ ထုိသုိ႔ျဖဳန္းတီးေနရ သနည္း။ အဓိကျပႆနာမွာျဖဳန္း တီးမိသည္ဟု မထင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ျဖဳန္းတီးသည္ဟု မထင္သျဖင့္ မီးပိတ္ရန္ေမ့သည္။ ေမ့ေနျခင္းေၾကာင့္ သိပ္ကုန္က် စရိတ္မရွိဟု ထင္ျပန္သျဖင့္ မေမ့ေအာင္ မႀကိဳးစားၾကျခင္း လည္းျဖစ္ႏုိင္သည္။ တခ်ဳိ႕ေငြ ေၾကးတတ္ႏုိင္ၿပီး စာနာစိတ္ နည္းသူမ်ားက  ‘‘ကုိယ့္ဘာသာ တတ္ႏုိင္လုိ႔ျဖဳန္းတာ ဘယ္သူ႔ကုိ ဂ႐ုစုိက္ရမလဲ’’ဟု ေမာက္မာသံ မ်ဳိးၾကားခဲ့ဖူးသည္။ တစ္ခါကႀကဳံ ခဲ့ဖူးေသာ သူေဌးတစ္ေယာက္ဆုိ လွ်င္ လုံး၀အပူဒဏ္မခံႏုိင္ဘူး ဟူ၍ ႀကီးက်ယ္သူ။ သူ႔၀န္ထမ္း  မ်ားက မနက္႐ုံးေရာက္ခ်ိန္မွ ႐ုံး ဆင္းခ်ိန္အထိ သူေဌးရွိရွိ၊ မရွိရွိ သူေဌးအခန္းမွ အဲကြန္းကုိမျပတ္ ဖြင့္ထား ေပးရသည္။ ကုိယ့္ ေၾကာင့္ အလဟႆကုန္သြား ေသာ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအင္အတြက္  အားနာရေကာင္းမွန္းမသိ။

တစ္ႏုိင္ငံလုံးအတုိင္းအတာ အရဆုိလွ်င္ ျဖဳန္းလုိ႔ျဖဳန္းမွန္းမသိ ျခင္းေၾကာင့္ ျပဳန္းတီးသြားေသာ လွ်ပ္စစ္မီး မည္မွ်မ်ားေနမည္ နည္း။ ယင္းသုိ႔ေသာအလဟႆ ေလလြင့္ဆုံး႐ႈံးေနမႈသည္ လွ်ပ္ စစ္မရေသးသည့္ အိမ္ေထာင္စု မည္မွ်ကုိ လွ်ပ္စစ္ေပးႏုိင္မည္ နည္း။

သုိ႔ေသာ္ အျခားေသာမ်က္ ႏွာစာတစ္ဖက္တြင္မူ လွ်ပ္စစ္ ေခြၽတာမွ ျဖစ္မည္ဆုိသည့္အသိ ၀င္လာၾကသူမ်ား ရွိလာသည္ကုိ လည္း ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ရာေတြ႕ရ သည္။ ကြၽန္ေတာ့္မိတ္ေဆြတစ္ ဦးဆုိ မီတာခႏႈန္းထားသစ္ထြက္ ၿပီးကတည္းက လက္ရွိပ်မ္းမွ်သုံး စြဲေနသည့္လွ်ပ္စစ္ယူနစ္အတုိင္း ဆက္သုံးလွ်င္ မည္မွ်ကုန္က်ႏုိင္  မလဲဟုတြက္ခ်က္သည္။ သူတုိ႔ အိမ္၏ မီတာခေစ်းေဟာင္းအ တုိင္းကုန္က်ေငြမွာ တစ္ေသာင္း  ရွစ္ေထာင္ေက်ာ္ဆုိေတာ့ ႏႈန္း ထားသစ္အရ ကုန္က်ႏုိင္မႈမွာ  ေလးေသာင္းေလးေထာင္ေက်ာ္။ ‘‘မျဖစ္ဘူး။ အဲကြန္းသုံးတာကုိ  ေလွ်ာ့ကုိ ေလွ်ာ့မွျဖစ္မယ္’’ဟု မိတ္ေဆြကဆုိသည္။

ညဥ့္နက္သည္အထိစာဖတ္ ေလ့ရွိေသာ ေနာက္ထပ္မိတ္ေဆြ တစ္ဦးကုိမူ ယခုေစာေစာမအိပ္ လွ်င္ သူ႔ဇနီးကရန္လုပ္ေနသည္ ဆုိ၍  ရယ္ရေမာရသည္။ တခ်ဳိ႕ ကလည္း ညဘက္မီးဖြင့္မအိပ္ ေတာ့ဘူးဟုဆုိသည္။ တခ်ဳိ႕က လည္း ေရခဲေသတၱာကုိ  အခ်ိန္ ျပည့္မဖြင့္ေတာ့ဟုဆုိသည္။

ဘယ္သူေတြက ဘယ္ ေလာက္ထိေအာင္ လွ်ပ္စစ္ေခြၽ တာၾကသလဲမသိ။ မီတာခတုိးျမႇင့္ သည့္ ပထမဆုံးရက္ျဖစ္ေသာ ဇူ လုိင္ ၁ ရက္(တနလၤာေန႔)တြင္  ၿပီးခဲ့သည့္ အပတ္တနလၤာ (ဇြန္ ၂၄ရက္) တစ္ႏုိင္ငံလုံးလွ်ပ္စစ္ သုံးစြဲမႈထက္  လွ်ပ္စစ္ယူနစ္ ၇ ဒသမ ၇၇ သန္းခန္႔ေလ်ာ့က်သြား ေၾကာင္း လွ်ပ္စစ္ႏွင့္စြမ္းအင္၀န္ ႀကီးဌာနမွသိရသည္ဟု 7Day က ေဖာ္ျပသည္။

ပုံမွန္အားျဖင့္ တနလၤာေန႔ သည္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားအသုံး မ်ားသည့္ေန႔ျဖစ္ၿပီး ဇူလုိင္ ၁ ရက္ေန႔ လွ်ပ္စစ္သုံးစြဲမႈေလ်ာ့ က်သြားျခင္းမွာ မီတာခေစ်းတက္ သျဖင့္ ၿခိဳးၿခံျခင္းျဖစ္ႏုိင္သလုိ ရာ သီဥတုေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏုိင္ သည္ဟု ယင္းဌာနမွတာ၀န္ရွိသူ တစ္ဦးက  မွတ္ခ်က္ေပးသည္ဟု လည္းသိရသည္။

ယင္းမွတ္ခ်က္ႏွင့္ ေျမျပင္ ျမင္ကြင္းကုိ ေပါင္းစပ္ေကာက္ ခ်က္ခ်ရေသာ္ မီတာခေစ်းတက္ သျဖင့္ ၿခိဳးၿခံျခင္းက ေသခ်ာသည္။ တစ္ခုေတာ့ရွိသည္။ ယင္းသုိ႔ၿခိဳးၿခံ မႈသည္ ေသြးပူတုန္းခဏ ၿခိဳးၿခံ ျခင္းမ်ဳိးမျဖစ္ရန္ေတာ့ လုိသည္။ ထုိ႔ျပင္ မည္သည့္အေၾကာင္း ေၾကာင့္ၿခိဳးၿခံသည္ျဖစ္ေစ၊ လွ်ပ္ စစ္ၿခိဳးၿခံျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ အေလ့အထမုိ႔ အေၾကာင္းအမ်ဳိး   မ်ဳိးေၾကာင့္ ၿခိဳးၿခံျခင္းမွသည္ ဘ၀ တစ္သက္တာ စြဲၿမဲခုိင္မာေသာ အေလ့အထမ်ဳိးျဖစ္ေအာင္ ပ်ဳိး ေထာင္ႏုိင္ရန္လည္း လုိေပမည္။

            ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ပစၥကၡ ကမၻာကလွ်ပ္စစ္ကုိ လုိသ ေလာက္သာသုံးစြဲရန္ ေတာင္းဆုိ ေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ပတ္ ၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရး အျမင္ အရေရာ ကမၻာႀကီးကုိ အဓိက ေမာင္းႏွင္ေနသည့္ ႐ုပ္ႂကြင္း ေလာင္စာမ်ား တျဖည္းျဖည္း ကုန္ခန္းေတာ့မည္ဆုိေသာ ပညာ ရွင္မ်ား၏ ေဟာကိန္းအရပါ စာ နာစိတ္ရွိေသာ ႏွလုံးသားတုိ႔တြင္  လွ်ပ္စစ္စြမ္းအင္ေခြၽတာေရးအ ျမင္ နက္႐ႈိင္းလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ယေန႔ကမၻာတြင္ စြမ္း အင္အနည္းဆုံးျဖင့္ ေမာင္းႏွင္ႏုိင္ သည့္ပစၥည္းကိရိယာမ်ား ေခတ္ စားလာသလုိ ေန႔ခင္းေၾကာင္ ေတာင္ လွ်ပ္စစ္မီးသုံးစရာမလုိ ေအာင္ဒီဇုိင္းဆြဲ တည္ေဆာက္ ထားေသာ အေဆာက္အအုံမ်ား လည္း တစ္ေခတ္ဆန္းလာျခင္း ျဖစ္သည္။

ထပ္ႀကီးက်ယ္ျပရလွ်င္လွ်ပ္ စစ္စြမ္းအင္ကုိ ၿခိဳးၿခံျခင္းသည္ မိမိေၾကာင့္ မိမိေနထုိင္ရာကမၻာ ႀကီး မညစ္ႏြမ္းေစေရးျဖစ္သလုိ ၂၁ ရာစုလူသားတုိ႔၏တန္ဖုိး လည္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံလုိ  ဆင္းရဲေသာႏုိင္ငံမ်ားအတြက္မူ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအင္ကုိ ေခြၽတာျခင္း သည္ အထက္ပါအခ်က္မ်ားအ ျပင္ လူတုိင္းမသုံးႏုိင္ေသးသည့္ လွ်ပ္စစ္ကုိ လူတုိင္းသုံးႏုိင္ေအာင္  မိမိတစ္ႏုိင္မွ်ေ၀ျခင္းလည္း ျဖစ္ ေပသည္။