ေနရာတိုင္းတြင္ မိမိတို႔အေနျဖင့္ ကြၽမ္းက်င္မႈမရွိေၾကာင္း အမွန္တကယ္ေတြးမိသူမွာ အနည္းငယ္သာ ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ႏွိမ့္ခ်တတ္ရန္ကား ပို၍ပင္ ခက္ခဲလွေပသည္။ အထူးသျဖင့္ တစ္ကိုယ္ေတာ္ အရည္အေသြးႏွင့္ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈကို အားေပးေသာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ရပ္၌ ေနထိုင္ရသည့္အခါတြင္ ျဖစ္သည္။ ယင္းကဲ့သို႔ေသာ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ရပ္၌ပင္လွ်င္ ႏွိမ့္ခ်တတ္ျခင္းသည္ အေရးႀကီးေသာ အရည္အေသြးတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ ႏွိမ့္ခ်တတ္ေအာင္ သင္ယူျခင္းသည္ စိတ္ပိုင္းအဆန္ဆုံး အစဥ္အလာမ်ား၌ အေရးအႀကီးဆုံး ျဖစ္သည္။ ႏွိမ့္ခ်တတ္ျခင္းသည္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေရးကို ပိုမိုျပည့္စုံေစမႈႏွင့္ ပိုမိုေကာင္းမြန္ေစမႈကို ျဖစ္ေစသည့္အျပင္ မိမိအေပၚ ေလးစားမႈကိုလည္း ပိုမိုရရွိႏိုင္သည္။
(၁) မိမိ၌ အကန႔္အသတ္ရွိမႈမ်ားကို လက္ခံပါ - မိမိအေနျဖင့္ တစ္စုံတစ္ရာ၌ သို႔မဟုတ္ အရာရာ၌ အေကာင္းဆုံးမဟုတ္သည္ကို ဝန္ခံပါ။ မိမိ၌ မည္မွ်ပင္ အစြမ္းအစ ရွိေစကာမူ မိမိထက္ တစ္စုံတစ္ရာ ပိုမိုေကာင္းမြန္ေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္သူက အၿမဲတမ္းရွိေနသည္။ ပိုမိုေကာင္းမြန္ေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္သူမ်ားကို ၾကည့္ၿပီး မိမိအေနျဖင့္ တိုးတက္ႏိုင္မည့္ အလားအလာမ်ားကို စဥ္းစားပါ။
(၂) မိမိ၏ အျပစ္အနာအဆာမ်ားကို သိျမင္ပါ - လူတို႔သည္ အျခားသူမ်ားကိုသာ ပို၍ အကဲျဖတ္ ေဝဖန္ေလ့ ရွိၾကသည္။ ယင္းမွာ အျခားသူမ်ားကို ၾကည့္ရသည္မွာ မိမိကိုယ္မိမိ ၾကည့္ရသည္ထက္ ပိုမိုလြယ္ကူေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမႈ မရွိတတ္သကဲ့သို႔ ထိခိုက္ႏိုင္မႈက ပို၍မ်ားသည္။ အျခားသူမ်ားကို ေဝဖန္ျပစ္တင္ျခင္းက ဆက္ဆံေရး ပ်က္ျပားေစသည္။ မိတ္သစ္ ေဆြသစ္မ်ား ရရွိရန္အတြက္လည္း အဟန႔္အတား ျဖစ္ေစသည္။ ပို၍ဆိုးသည္မွာ ယင္းကဲ့သို႔ ကိုယ့္မ်က္ေခ်း ကိုယ္မျမင္ဘဲ သူမ်ား မ်က္ေခ်းကိုသာ ျမင္ျခင္းသည္ မိမိကိုယ္တိုင္အား တိုးတက္ေအာင္ျပဳလုပ္ရန္ အဟန႔္အတား ျဖစ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ လူတိုင္း အမွား လုပ္တတ္ၾကသည္သာ ျဖစ္၏။
(၃) မိမိ ရရွိလာမႈမ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္တတ္ပါေစ - ဘြဲ႕တစ္ခုကို ထူးထူးခြၽန္ခြၽန္ ေအာင္ျမင္ရရွိျခင္းအား ေတြးၾကည့္ပါ။ အခ်ိန္မ်ားစြာ ေလ့လာသင္ယူမႈႏွင့္ မိမိ၏ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈအတြက္ ယင္းက ထိုက္တန္သည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ မိမိကဲ့သို႔ပင္ ဉာဏ္ေကာင္းၿပီး ႀကိဳးစားေသာ အျခားသူတစ္ဦးမွာမူ မိဘ အေထာက္အပံ့ေကာင္းစြာ မရရွိ၍ ဘဝ၌ နိမ့္က်ေသာ ေနရာကိုသာ ရရွိသည္ဆိုပါက မိမိသည္လည္း သူ၏ေနရာမ်ိဳး ေရာက္ရွိႏိုင္သည္ကို စဥ္းစားတတ္ရန္ လိုသည္။
(၄) အမွား လုပ္မိမည္ကို မေၾကာက္ပါႏွင့္ - ႏွိမ့္ခ်တတ္ျခင္း၏ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္း အျဖစ္ မိမိအေနျဖင့္ အမွားလုပ္မိႏိုင္သည္ကို နားလည္ျခင္း ပါဝင္သည္။ အျခားသူမ်ားသည္လည္း အမွားလုပ္မိ တတ္သည္ကို နားလည္ရမည္ျဖစ္ၿပီး ယင္းသေဘာထားမ်ိဳးျဖင့္ မိမိအေပၚ ဖိစီးေနမႈမ်ားကို ဖယ္ရွားရမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ျဖစ္ကတတ္ဆန္း နေမာ္နမဲ့ လုပ္ရမည္ဟုကား မဆိုလို။ သိသာထင္ရွားလွေသာ အမွားႀကီးႀကီးမ်ား မလုပ္မိေစ ရန္ သတိျပဳ ေရွာင္ရွားရမည္သာ ျဖစ္သည္။
(၅) မိမိအမွားကို ဝန္ခံပါ - အျခားသူမ်ားအေနျဖင့္ ေဒါသထြက္ကာ မိမိအေပၚ စိတ္ဆိုးမည္ကို စိုးရိမ္ရေသာ္လည္း ဖုံးကြယ္ေနမည့္အစား အမွားကို ဝန္ခံလိုက္ျခင္းသည္သာ ပို၍ေကာင္း၏။ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအျဖစ္၊ မိဘအျဖစ္၊ မိတ္ေဆြတစ္ဦးအျဖစ္၊ အမွားလုပ္မိပါက မိမိသည္ ၿပီးျပည့္စုံသူတစ္ဦး မဟုတ္ေၾကာင္း ဝန္ခံလိုစိတ္ရွိျခင္းအေပၚ အျခားသူမ်ားက အသိအမွတ္ ျပဳၾကမည္သာျဖစ္ၿပီး မိမိအေနျဖင့္လည္း မိမိကိုယ္တိုင္ႏွင့္ လက္ရွိအေနအထားကို တိုးတက္ေအာင္ ႀကိဳးစားႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ အမွားကို ဝန္ခံျခင္းသည္ မိမိသည္ ေခါင္းမာသူ၊ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္သူ၊ အျခားသူမ်ား၏ အထင္ႀကီးမႈကိုသာ လိုလားသူ မဟုတ္ေၾကာင္း ျပသျခင္း ျဖစ္သည္။
(၆) ႂကြားဝါမႈကို ေရွာင္ၾကဥ္ပါ - ေကာင္းေသာရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖင္ ့မိမိကိုယ္ကိုယ္ အထင္ႀကီးေလးစားျခင္းႏွင့္ မိမိလုပ္ေဆာင္ႏိုင္မႈမ်ား အေပၚ ဂုဏ္ယူျခင္းတို႔မွာ ဘာမွ် ျပႆနာမရွိေပ။ အျခားသူမ်ား သည္လည္း မိမိကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္လိမ့္မည္။ မိမိအေနျဖင့္ တစ္စုံတစ္ရာကို အမွန္တကယ္ ေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ခံစားရပါက အျခားသူမ်ားအေနျဖင့္ ယင္းကို သတိျပဳႏွင့္ၿပီးသား ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ မိမိက ယင္းကို ႂကြားဝါျခင္း မရွိဘဲ ႏွိမ့္ခ်၍ေနပါက ပို၍ပင္ ခ်ီးက်ဴးစရာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
မည္သို႔ပင္ဆိုေစ လူသည္ တစ္ဦးတည္းေန၍ရသည့္ သတၱဝါမဟုတ္ဘဲ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံရသည္သာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လူလူခ်င္းဆက္ဆံေရး ပိုမိုေကာင္းမြန္ေစရန္ႏွင့္ ေရရွည္ တည္တံ့ရန္တို႔အတြက္ ႏွိမ့္ခ်တတ္ျခင္းသည္ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္သည္သာျဖစ္ပါေၾကာင္း
No comments:
Post a Comment