လွ်ပ္စစ္ အသုံးျပဳမႈႏွင့္ အသုံးျပဳခြင့္သည္ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈႏွင့္ ဆက္စပ္ ပတ္သက္ေနသည္မွာ သေဘာတရား တစ္ရပ္ပင္ ျဖစ္သည္။ လွ်ပ္စစ္ေထာက္ပံ့မႈ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရျခင္းသည္ စီးပြားေရး ႀကီးထြားမႈအတြက္ အေရးႀကီးေၾကာင္း အေထာက္အထား မ်ားစြာရွိသည္။ လွ်ပ္စစ္ရရွိရန္ ယုံၾကည္ စိတ္ခ်ရျခင္းသည္ အေျခခံ အေဆာက္အအုံ ခိုင္မာျခင္းထဲ၌ ပါဝင္ေနသည္။
သို႔ေသာ္ ဆာဟာရေအာက္ပိုင္း အာဖရိကေဒသႏွင့္ ေတာင္အာရွတို႔မွ အမ်ားဆုံး ပါဝင္ေသာ လူေပါင္း တစ္ဘီလ်ံသည္ လွ်ပ္စစ္မီး မရွိဘဲ ေန႔စဥ္ဘဝမ်ားကို ျဖတ္သန္းေနၾကရသည္။ ယင္းသည္ ကမာၻ႔လူဦးေရ၏ အေရးပါေသာ အခ်ိဳးအစားတစ္ရပ္အတြက္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ရန္ အေျခခံ အဟန႔္အတားတစ္ရပ္ကို ေဖာ္ျပေနျခင္းျဖစ္ၿပီး က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ စားနပ္ရိကၡာလုံၿခဳံေရး၊ က်ား/မ တန္းတူညီမွ်ေရး၊ အသက္ ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ႏွင့္ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရးတို႔အပါအဝင္ အတိုင္းအတာ က်ယ္ေျပာလွေသာ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အၫႊန္းမ်ားအေပၚ ႐ိုက္ခတ္မႈမ်ား ရွိသည္။
၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ လွ်ပ္စစ္မီး သုံးစြဲခြင့္ရသည့္ လူဦးေရသည္ ျမင့္တက္၍လာရာ ႏွစ္စဥ္ ၁၁၈ သန္းအထိ ျဖစ္၍လာသည္။ သို႔ေသာ္ ၂၀၃၀ ျပည့္ႏွစ္သို႔အေရာက္၌ တတ္ႏိုင္ေသာ၊ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရေသာ၊ စဥ္ဆက္မျပတ္ျဖစ္ေသာႏွင့္ ေခတ္မီေသာ စြမ္းအင္ကို အားလုံးရရွိႏိုင္ရန္ ေသခ်ာေစေရးဟူသည့္ ကမာၻ႔ ရည္မွန္းခ်က္ ျပည့္မီရန္အတြက္မူ ယင္းအားထုတ္မႈမ်ားကို ျမႇင့္တင္ရန္ မ်ားစြာ လိုအပ္ေနေသးသည္။
အားလုံး လွ်ပ္စစ္မီး သုံးစြဲခြင့္ရေရးမွာ အဘယ္ေၾကာင့္ စိန္ေခၚမႈတစ္ရပ္ ျဖစ္ေနရသနည္း။ လွ်ပ္စစ္မီး မရဘဲ က်န္ရွိေနေသးသည့္ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းမ်ားမွာ ေဝးလံသီေခါင္ေသာ သို႔မဟုတ္ ဆင္းရဲမြဲေတေသာ သို႔မဟုတ္ ယင္းႏွစ္ရပ္စလုံးျဖစ္ေသာ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္း မ်ား ျဖစ္သည္။ ယင္းဆင္းရဲသားမ်ားစြာတို႔ ေနထိုင္သည့္ ပုံမွန္မဟုတ္ေသာ အိမ္ရာမ်ားအေနျဖင့္ အၿမဲတမ္း အေျခခံအေဆာက္အအုံ ေထာက္ပံ့မႈရရွိရန္ ခက္ခဲႏိုင္ေသာ္လည္း ရည္မွန္းခ်က္ ျပည့္မီေအာင္ အားထုတ္ရန္မွာမူ ခက္ခဲလွသည္ မဟုတ္ပါ။ ေဝးလံသီေခါင္ ေသာ ေဒသရွိ ေနအိမ္မ်ားအတြက္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား လိုင္းမ်ားကို ခ်ဲ႕ထြင္ရန္မွာ အကုန္အက် မ်ားလြန္းေသာေၾကာင့္ အကန႔္အသတ္ ရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းလူ႔အသိုင္းအဝိုင္းမ်ား ေထာက္ပံ့ရန္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားလိုင္းမ်ား မလိုသည့္စနစ္မ်ားကို အသုံးျပဳလွ်င္ပင္ ဘ႑ာေရးအရ စိန္ေခၚမႈ ျဖစ္ေနသည္။
လုံေလာက္ေသာ လွ်ပ္စစ္ျဖန႔္ေဝမႈစြမ္းရည္ မရွိျခင္း၊ ညံ့ဖ်င္းေသာ ကူးေျပာင္းမႈႏွင့္ ျဖန႔္ေဝမႈ အေျခခံအေဆာက္အအုံမ်ား၊ ေဝးလံသီ ေခါင္ေသာ ေဒသမ်ားသို႔ ေထာက္ပံ့ရန္ စရိတ္စက ႀကီးေလးလြန္းျခင္း၊ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားဝယ္ယူရန္ မတတ္ႏိုင္ျခင္းတို႔သည္ ဓာတ္အားလိုင္း အေျချပဳ လွ်ပ္စစ္ေပးေရးကို ခ်ဲ႕ထြင္ရန္ အႀကီးမားဆုံး အဟန႔္အတားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ဓာတ္အားလိုင္း မလိုသည့္ စနစ္မ်ားကို အသုံးျပဳရန္အတြက္ အႀကီးမားဆုံး စိန္ေခၚမႈမ်ားမွာ မူဝါဒမ်ား ညံ့ဖ်င္းျခင္း၊ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ား မလုံေလာက္ျခင္း၊ စီမံကိန္းႏွင့္ အင္စတီက်ဴးရွင္းဆိုင္ရာ ေထာက္ပံ့မႈမရွိျခင္း၊ ဓာတ္အားလိုင္း မလိုသည့္စနစ္မ်ား ေထာက္ပံ့မည့္သူမ်ားအတြက္ ဘ႑ာေငြ မရွိျခင္းႏွင့္ ပို၍ဆင္းရဲေသာ မိသားစုမ်ားအေနျဖင့္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားခ တတ္ႏိုင္မႈမရွိျခင္း အစရွိသည္တို႔ ျဖစ္ၾကသည္။
မည္သို႔ပင္ဆိုေစ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ေထာက္ပံ့မႈသည္ အစိုးရက တာဝန္ခံရမည့္ အမ်ားျပည္သူ ဝန္ေဆာင္မႈမ်ားထဲ၌ ပါဝင္ေနၿပီး ႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအတြက္ မျဖစ္မေန တိုးတက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ရမည့္ က႑လည္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အထူးသျဖင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံမ်ား၏ အစိုးရမ်ားအေနျဖင့္ လွ်ပ္စစ္က႑၌ ႏိုင္ငံေတာ္ဘတ္ဂ်က္ျဖင့္ ေထာက္ပံ့မႈ ျပဳလုပ္ရမည္သာျဖစ္ပါေၾကာင္း The Daily Eleven သတင္းစာက ေရးသားအပ္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment